W ostatniej historii reżyser mówi:
"Właśnie to jest z wami nie tak, współcześni twórcy horrorów! Brakuje realizmu! Nie tak jak w dawnych filmach. Wielkich filmach! Frankenstein, Upiór w operze, Dracula... Oczywiście ten z Belą Lugosi, nie z tym nowym gościem". :D

w polskich kinach na początku lat 70-tych. Pamiętam go doskonale. Udane
kino grozy.

Bardzo ciekawy, ale w końcu też trochę rozczarowujący. Cztery tajemnicze historyjki, które łączy jeden dom. Najbardziej spodobały mi się historie: pierwsza i trzecia. Druga również była niezła ale ostatnia - według mnie dosyć słaba, niepotrzebnie rozładowująca napięcie. Końcówka bardzo przewidywalna. Fabularnie...

jeśli twoje dziecko najbardziej na świecie kocha filmy, a ty najbardziej na świecie kochasz swoje dziecko, to kup mu cinema speculation - w świątyni, rozdział 04:

The Abominable Dr. Phibes & The House That Dripped Blood (my favorite double feature of my childhood).

Składak opowieści niesamowitych prosto od Brytyjczyków. Coś na kształt znanych i lubianych "Tales from the Crypt" z 1972 roku, ale dużo lepsze i doprawione większą ilością czarnego humoru. Trudno wybrać najlepszą nowele, choć w pamięci pozostaje najbardziej ta z Christopherem Lee. Dużo tu smaczków, nawiązań do klasyki...

Moja kolejność: 2,1,4,3

Finał każdego z odcinków jest bardzo zaskakujący, zwłaszcza jedyni i dwójki.
Oczywiście nie jest to to samo co Egzorcysta, który powstał 2 lata później, ale film trzyma poziom (zwłaszcza jak na rok 1971). Musiał wówczas nieźle straszyć, nie tylko obrazem ale i ścieżką dźwiękową.

Oto cztery nowele okraszone wątkiem kryminalnym. Dodano do tego wątki rodem z Edgara Allana Poe - niestety wydają się być mało wyraziste. Wprowadzony klimat napięcia nie jest straszny. W ogóle trudno doszukiwać się elementów zapierających serce przez moment grozy, aczkolwiek można wpaść w nutę hipnozy, zwłaszcza w...

horror w dobrym angielskim stylu.

Kameralne, nastrojowe, w dobrym starym stylu angielskie kino grozy, Wszystkie cztery historyjki na tym samym poziomie ,mimo pewnej banalności tematycznej ciekawie przedstawione. Muzyka, gra aktorów, subtelny klimat grozy z domieszką czarnego humoru są bezspornie na plus Domu wampirów.

Kameralne ,nastrojowe, w dobrym starym stylu angielskie kino grozy .Wszystkie cztery historyjki na tym samym poziomie, mimo pewnej banalności tematycznej ciekawie przedstawione .Muzyka ,gra aktorów, scenografia, subtelny klimat grozy z domieszką czarnego humoru, tempo i zwroty akcji są bezspornie na plus Domu wampirów.

4 naprawde urocze historyjki majace pod koniec naprawde powalone zwroty akcji. Klimat filmu jest, przynajmniej moim zdaniem, troche ciężki. Atmosfera jest duszna i mroczna. Każda historia wydaje sie być dość kiczowata i oklepana pod prawie każdym aspektem, ale to tylko nadaje im większego uroku. No i mamy rewelacyjnego...

potem na szczęście jest już dobrze, pierwszy wątek jest tak maślany że może zmusić do wyłączenia filmu. Warto jednak zdobyć się na cierpliwość i obejrzeć, będzie good.

czy grał w polskich kinach lat 70 tych?czy tylko pamięć mnie zawodzi?